Kombinat metalurgiczny im. Lenina, wnętrze hali Walcowni Zgniatacz. Wstępne prace przy budowie Walcowni Zgniatacz rozpoczęto już w 1953 roku, produkcja nastąpiła w 1955 roku. To walcownia wstępnego przerobu wlewków ze stali węglowej i niskostopowej o ciężarze od 8 do 15 ton na kęsiska płaskie lub kwadratowe. Odlewane kęsiska płaskie walcowane są w różnych grubościach (od 100 do 200 mm), szerokościach (od 550 do 1550 mm) oraz długościach (od 1250 do 1550 mm). Wlewki w stanie zimnym lub gorącym dostarczano ze stalowni trakcją kolejową do hali pieców wgłębnych. Piece te służyły do nagrzewania wlewków do temperatury ok. 1300 ℃. Zgniatacz był walcarką duo-nawrotną. Każdy walec posiadał napęd indywidualny za pomocą silników elektrycznych. Kęsiska ze zgniatacza kierowane były w stanie gorącym bezpośrednio do walcowni kęsów. Pozwalała ona kierować kęsy płaskie bezpośrednio do wykańczalni lub na kraty załadowcze walcowni ciągłej taśm, lata 60. fot. Henryk Makarewicz/idealcity.pl